گَزیدن

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• گُزیدن

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /گَزیدَن/

مصدر فعل متعدی

گزیدن

1. بن ماضی گز، فرو بردن نیش یا دندان در چیزی، نیش زدن یا گاز گرفتن.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن