-اییدن

فارسی

پسوند

/* ـاییدَنْ/

1. برای ساختن مصدر گزاری، بمعنی «چیزی را دارای ویژگی کنندگی کردن» به پایان بن مضارع می‌چسبد:

   کناییدن

   تواناییدن

   داناییدن

فرانوشت

• «ـیـ» اضافی تنها برای نوشتن حرف «ای» است.