haggard

انگلیسی

ریشه‌شناسی

از فرانسوی باستان faulcon hagard (“شاهین وحشی”) (> فرانسویhagard (“گیج”))، از آلمانی علیای میانه hag (“بریدن”)

تلفظ

• (uk) آیپا: /ˈhæɡ. əd/
• (us) آوا-ان: hăg-ərd' آیپا: /ˈhæɡ. ɚd/
• پساوند انگلیسی:-æɡəd|-æɡəd

صفت

haggard (تفضیلی more haggard، عالی most haggard)

1. خسته، نحیف، فقیر
2. رام‌نشده یا وحشی

هم‌خانواده

• haggardly
• haggardness

اسم

haggard (جمع haggards)

1. شخص نحیف و خسته