impetuous

انگلیسی

ریشه‌شناسی

از انگلیسی میانه، از فرانسوی باستان impetueux، از لاتین دیرهنگام impetuōsus (“خشونت‌بار”)، از لاتین impetus (“حمله، خشونت”).

تلفظ

• آیپا: /imˈpɛtʃuəs/
• (deprecated use of |lang= parameter)

  بشنوید (us)

  (پرونده)

صفت

impetuous (تفضیلی more impetuous، عالی most impetuous)

1. تند و شدید، بی پروا

مترادف

• impulsive
• hasty
• rash
• hotheaded