آبخیز
فارسی
ویرایشریشه لغت
ویرایش- فارسی
آوایش
ویرایش- /آب/خِیز/
اسم مرکب
ویرایشآبخیز
- (کشاورزی): بخشی از زمین که آب ناشی از بارندگیهای وارد به آن به یک رودخانه، آبرو، دریاچه، یا آبانباشت میرسد.
- (قدیم): طوفان بویژه طوفان دریایی، و به مجاز، حادثه هولناک. برخی واژهنامهها به موج دریا هم نسبت دادهاند که نادرست است.
- چشمه، مسیل، جایی که آب بسبب بارندگی در آن جریان پیدا کند.
- آبخیز با ترکیب فعل خزیدن ساخته شده اما بمعنای جوی و رود نیست.
- زمین پر آب. مَد مقابل جزر. مو
برگردان ها
ویرایشترجمه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
منابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن