فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آب/کور/

آب‌کور

  1. (قدیم): خسیس، لئیم، حق‌ناشناس، نان‌کور.
    ناقه صالح به صورت بُد شتر/ سر بریدندش ز جهل آن قوم مُر/ از برای آب چون خصمش شدند/ نان‌کور و آب‌کور ایشان بُدند. «مولوی»

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن