آب‌شناس

فارسی

شِ

اسم

آب+شناس

1. (فیزیک) کسی که محل آب‌های زیرزمینی را می‌شناسد و می‌داند کدام نقطه آب دارد و برای حفر قنات یا کندن چاه مناسب است.
2. [قدیمی] کسی که بر بالای کشتی می‌رفته و گرداب‌ها و حرکت موج‌های دریا را خبر می‌داده و راهنمای کشتی بوده.
3. کسی که متخصص در علم واکنش‌های شیمیایی، فیزیکی، و زیستی آب است.
4. قاعده‌دان.
5. دارای توانایی و مهارت در دانش و علوم.
6. حقیقت‌شناس.

صفت

1. (فیزیک) کسی که محل آب‌های زیرزمینی را می‌شناسد و می‌داند کدام نقطه آب دارد و برای حفر قنات یا کندن چاه مناسب است.
2. [قدیمی] کسی که بر بالای کشتی می‌رفته و گرداب‌ها و حرکت موج‌های دریا را خبر می‌داده و راهنمای کشتی بوده.
3. کسی که متخصص در علم واکنش‌های شیمیایی، فیزیکی، و زیستی آب است.
4. قاعده‌دان.
5. دارای توانایی و مهارت در دانش و علوم.
6. حقیقت‌شناس.

برگردان‌ها

ترجمه
اردو: حقیقت دان، ماہر، ملاح ترکی استانبولی: su bilimci کردی: avnas