کشتی

یک کشتی باستانی

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• کَشتی، کُشتی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /کِشتی/

اسم

کِشتی

1. وسیله نقلیه شناور در دریا یا رودخانه پر آب که نوع قدیم آن با نیروی باد یا پارو زدن و نوع جدید آن با انرژی سوختی حرکت می‌کند. قایق بزرگ، سفینه.

   ز کشتی همه آب شد ناپدید.....بیابان آموی لشکر کشید (شاهنامه)

2. نوعی پیاله شراب.

اسم

کُشتی

1. ورزش دو نفری که هدف از آن به پشت خواباندن یکی به وسیله دیگری. و بر دو گونه است، کشتی آزاد، کشتی فرنگی.
2. زنار، کمربند.

استعاره

1. کشتی کسی غرق شدن کنایه از: بسیار افسرده و غمگین بودن.
2. (مجازا): تلاش و کوشش جسمی یا ذهنی بسیار سخت.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• آلمانی: Schiff ^de
• ارمنی: նավ ^hy
• اسپانیایی: barco ^es
• buque ^es
• nave ^es
• اسلواکیایی: loď ^sk
• انگلیسی: ship ^en
• Wrestling
• ایتالیایی: nave ^it

• پرتغالی: navio ^pt
• تاجیکی: киштӣ ^tg
• ترکی استانبولی: gemi ^tr
• چکی: loď ^cs
• روسی: судно ^ru
• корабль ^ru
• فرانسوی: navire ^frvaisseau ^fr
• bateau ^fr
• هلندی: schip ^nl

منابع

• فرهنگ لغت معین