آتل
فارسی ویرایش
گونههای دیگر نوشتاری ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فرانسوی
آوایش ویرایش
- /آتِل/
اسم ویرایش
آتل
- (پزشکی): قطعه محکمی برای بیحرکت ساختن قسمتی از بدن که در مواردی مانند شکستگی، دررفتگی، و آسیبهای دیگر، دور عضو میبندند.
- ابزاری برای ثابت نگه داشتن اندام شکسته بدن.
برگردانها ویرایش
ترجمهها
|
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن
زبان دیگر ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- زبان معیار باستان
آوایش ویرایش
- /آت/ائل/
اسم مرکب ویرایش
آتل
- در زبان بهاری به معنی پریدن، بویژه پریدن با اسب از موانع است.
- صرفنظر از ریشه فرانسوی آتل، این کلمه در زبان معیار باستان دو مفهوم دارد. در گفتگو به معنی پریدن، یا بپر است، اما جنبه باستانی آن از دو کلمه آت - ائل شکل گرفته و معنی ایل اسبداران یا اسبسواران است. معنی دقیق آن در ریشه فرانسوی محفوظ مانده و ظاهرآً این قبیله مدام در معرض شکستگی و دررفتگی اعضا مواجه بودند که باید شکسته بندی یا آتلبندی میشدند.
منابع ویرایش
- فرهنگ شمس