فارسی

ویرایش

ریشه‌ لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آرام/بُردَن/

  اسم مرکب

ویرایش

آرام‌بردن

  1. قرار و آرامش و آسودگی را از میان بردن.
    با دل آرامی مرا خاطر خوش است/ کز دلم یکباره برد آرام را «حافظ»

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن