آردال

فارسی

ریشه‌ لغت

• روسی

آوایش

• /آردال/

اسم مرکب

آرادل

1. (منسوخ): آردل.

   یک فوج پاسبان و سپور و آردال با خود همراه می‌آورد. «جمال‌زاده»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن