آرده

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آردِه/

اسم

آرده

1. آرد کنجد سفید، ارده. حلوا ارده

واژه‌های مشتق شده

• آردینه

منابع

• فرهنگ لغت معین/فرهنگ شمس

زبان دیگر

ریشه‌ لغت

• بهاری

اسم

آرده

1. مترادف ننگ در زبان فارسی، آرده، عیبه، ننگه.
2. (بازی و سرگرمی): در بازی و تفریحات کودکانه بیش از دو نفر، مانند لیست‌پست، الک‌دولک به معنی نفر آخر مشارکت کننده در مسابقه.