فارسی ویرایش

ریشه‌ لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آسای/

  اسم ویرایش

آسای

  1. بن مضارع آسودن، جزء پسین بعضی از کلمه های مرکّب، به معنی آسایش دهنده؛ جان‌آسا، روان‌آسا. آسا.

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن