آسمان‌قرمبه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آسمان/قُرُمْبِه/

اسم مرکب

آسمان‌قرمبه

1. (گفتگو): رعد.

   صدایی مثل آسمان قرمبه بلند شده بود.‌ «آل‌احمد»

مترادف‌ها

• آسمان‌غره، آسمان‌غرنبه، آسمان‌غرغره

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن