آسیب‌ناپذیر

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آسیب/ناپَذیر/

صفت

آسیب‌ناپذیر

1. آنکه یا آنچه در برابر ناملایمات و صدمات، مقاومت می‌کند و آسیب نمی‌بیند؛ مقاوم در برابر ناملایمات و صدمات. مقابل آسیب‌پذیر.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن