فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آشامیدَن/

  مصدر فعل متعدی

ویرایش

آشامیدن

  1. بن مضارع آشام؛ نوشیدن.
    روزه بدارید ... از خوردن و آشامیدن، خود را نگاه دارید. «شهری»

برگردان‌ها

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن