فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آشامیدَن/

  مصدر فعل متعدی ویرایش

آشامیدن

  1. بن مضارع آشام؛ نوشیدن.
    روزه بدارید ... از خوردن و آشامیدن، خود را نگاه دارید. «شهری»

برگردان‌ها ویرایش

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن