فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

/آشوب/گَر/

  صفت فاعلی ویرایش

آشوبگر

  1. آنکه آشوب و شورش ایجاد می‌کند، هرج و مرج طلب. فتنه‌جو، شورش‌خواه. فتان.
    تمام حواسش متوجه آشوب‌گران بود. «شهری»

واژه‌های مشتق شده ویرایش


برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین