آش‌خوردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آش/خوردَن/

مثل

آش‌خوردن

1. (گفتگو): آش خوردن و جایش را شکستن کنایه از: آش را با کاسه بردن.

مترادف‌ها

• آش پیش پا، آش چهلم، آش پیش پا، آش توی کاسه، آش در هم جوش، آش دندانی ، آش دهن سوز، آش بردن، آش شلم شوربا، آش شله قلم کار، آش کشک خاله، آش گل گیوه، آش همان آش، آش یک وجب روغن

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن