آصار

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• آثار، آصال

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /آصار/

اسم

آصار

1. (قدیم): گناهان. جمعِ اِصر.

   آن جماعت که درجه شهادت یافته‌اند ... از حمل آصار و ثقل اوزار ... سبکبار شده. «جوینی»

کهن واژه

1. آصار ممکن است به زبان معیار باستان به دو بخش آ - صار قابل تجزیه باشد و منظور از صار، پیچیدن، طناب پیچ کردن احتمالا اسیر یا مغلوب بوده است.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس