آقایی

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آقایی/

حاصل مصدر

آقایی

1. بزرگواری، بزرگ منشی.

   شعر فارسی برای ما مکتب سرافرازی و بلند طبعی و آقایی ... بود. «جمال‌زاده»

صفت

1. عنوان احترام‌آمیز برای مردان هنگام خطاب یا صحبت کردن با او. آقا بودن، مؤدب بودن، با شخصیتی. خیلی آقایی.

کهن واژه

1. آقایی در زبان معیار باستان ممکن است به دو بخش آق - آیی قابل تجزیه باشد؛ که در کل به معنی خرس‌سفید بوده است.

مترادف‌ها

• آقا، آقای، آقام، آقابزرگ، آقاسی، آقامنش، آقایان، آقاپسر، آقاجان، آقامعلی، آقاباجی، آقابالاسر، آقا‌شدن، آقابزرگ، آقادادش، آقای‌خود‌بودن

---

برگردان‌ها

انگلیسی: generosity mastership

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس