آماجگاه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آماج/گاه/

اسم مرگب

آماجگاه

1. نشانه، نشانه‌گاه، میدانی که نشانه را در آن قرار دهند برای تمرین تیراندازی. هدف، آماجگه.
2. (قدیم): آماج.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین