آمیزه
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /آمیزهِ/
اسم
ویرایش
آمیزه
- آنچه از اختلاط دو یا چند چیز بدست می‌آید. آمیخته، مخلوط.
- کسی که ریش جوگندمی دارد. آمیژه هم گویند.
کهن واژه
ویرایش
- آمیزه ممکن است در زبان معیار باستان به صورت آ - میزه قابل تجزیه باشد؛ که میز یا کرسی متعلق به فردی از نژاد یا قوم عاد باید مدّنظر باشد.
برگردان‌ها ویرایش
منابع ویرایش
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس