فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • ایرانی

آوایش

ویرایش
  • /آنا/

آنا

  1. (آذری): به معنی مادر، کسی که تو را زاده است.
  2. (بهاری):مترادف بگیر در زبان فارسی؛ زمانی صرف می‌گردد که آنچه در دست داری بخواهی بسپاری به دیگری.

آناً

  1. (عربی): مترادف فوراّ: آناً تغییر در رفتار و گفتارش پدید آمد. «مستوفی»

  سنسکریت

ویرایش
  1. واژه آنا از شاوراسنی پراکریت به ارث رسیده است𑀆𑀯𑁂 (āve) +‎ ـنا (-nā، پسوند کلامی)، که اولین عنصر آن از سانسکریت است.+‎ ـنا (-nā، پسوند کلامی)، که اولین عنصر آن از سنسکریت आप्  (ap، «رسیدن») است. شکل کامل آیا (āyā) ممکن است از سنسکریت आगत (ā́gata، «رسیده») مشتق شده باشد.

واژه‌های مشتق شده

ویرایش

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس