فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آویخْتِگی/

  حاصل مصدر

ویرایش

آویختگی

  1. آویخته بودن.
    غرغره با غوره آویختگی لوزه زبان کوچک را رفع می‌کند.‌«جعفرشهری»

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن