آگنده‌یال

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• آکنده‌یال

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آگَنده/یال/

صفت

آگنده‌یال

1. (قدیم): دارای گردنی فربه یا پُر مو.

   همان تازی اسبان آگنده یال/ به گیتی ندانست کسی را همال «فردوسی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن