اتصال‌زمین

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِتصال/زمین/

اسم مرکب

اتصال‌زمین (برق)‎

1. سیستمی که به کمک یک یا چند سیم جریان‌های الکتریکی را به زمین منقل می‌کند و مانع از بروز حادثه برق گرفتگی یا آتش‌سوزی می‌شود.

مترادف‌ها

• اتصال، اتصالات، اتصال آهن، اتصال بدنه، اتصال ثابت، اتصال سپری، اتصال گویسان، اتصال دادن، اتصال داشتن، اتصال دم چلچله

منابع

• فرهنگ بزرگ‌ سخن