اتفاق‌نظر

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِتِّفاقِ/نَظَر/

اسم مرکب

اتفاق‌نظر

1. اتفاق.

   با اتفاق نظر می‌توان مشکلات را برطرف کرد.

مترادف‌ها

• اتفاقی، اتفاقا، اتفاق آرا، اتفاق افتادن، اتفاق داشتن، اتفاق کردن

منابع

• فرهنگ بزرگ‌ سخن