اثناعشر

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِثنا/عَشَر/

اسم مرکب

اثناعشر (جانوری)‎

1. قسمت ابتدایی روده باریک، که طول آن حدود دوازده بند انگشت است؛ دوازدهه. دوازده‌گانه، دوازده.
2. نام نخستین بخش از روده کوچک که پیوسته به معده می‌باشد به طول بیست و پنج سانت و پهنای دوازده انگشت. اثناعشری.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین