اجاره‌نشینی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِجاره/نِشینی/

حاصل مصدر

اجاره‌نشینی

1. در خانه کسی مستأجر بودن؛ مستأجری.

   گویی سقش را با اجاره‌نشینی و نسیه‌خواری برداشته‌اند. «جمال‌زاده»

مترادف‌ها

• اجاره، اجاری، اجاره‌ای، اجاره بها، اجاره خانه، اجاره دار، اجاره شدن، اجاره دادن، اجاره نشین، اجاره رفتن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن