اخم کرده

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَخم/کرده/

صفت

اخم‌کرده

1. اخم آلود

   صورت اخم کرده. «گلشیری»

2. ساخت صفت مفعولی در معنای صفت فاعلی.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن