ادب دوست

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَدب/دوست/

صفت

ادب‌دوست

1. دوستدار ادب و فرهنگ.

   وصول به آنها منظور کلی و کمال مطلوب هر مرد ادب‌دوست معرفت‌خواهی است. اقبال لاهوری»

واژه‌های مشتق شده

• ادب دانی، ادب دوستی

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن