ادلت (قدیم)
- ادله.
- ادلتهای شواهد انسانی بعد از آن به هیچ برنگیرند «روزبهان»
- در معنای مفرد بکار رفته است.
- ادلت ممکن است در زبان معیار باستان به صورت اَ - دَل - عت قابل تجزیه باشد؛ و به معنی هتک یا هتاک در جنگها و تجاوزات بوده است.
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس
