از

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• عز

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /اَز/

اسم

از

1. نشان‌دهنده ابتدای مکان یا زمان یا امری.

   از بصورت اسم در زبان معیار باستان به معنی له کردن بوده مانند چیزی را زیر پا له کنی یا ماده‌ای مانند قند را در چای حل نمایی.

2. برای بیان منشأ.
3. به‌وجود آمده به وسیلهٔ.
4. گریه‌زا.

   معمولا با ترکیب اِز و جِز می‌آید.

حرف اضافه

1. علامت مفعول غیر - صریح یا باواسطه.
2. علامت ابتدا و آغاز.

قید

1. با کمال میل و رغبت.

مصدر متعدی

1. شکست دادن، از بین بردن.
2. بی نهایت خسته کردن.

کُردی

ضمیر

1. من، اول شخص مفرد.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: from
• پهلوی: هچ hach
• انگلیسی: soften
• of
• in
• from
• frae
• by
• ab
• without
• widthways
• whereon
• whereof
• whereas
• where
• whencesoever
• whence
• washed out
• wash up
• waive
• via
• uzbek
• uzbeg
• uzbak
• uppermost
• unearth
• underneath
• under
• traverse
• topsail
• thru
• through
• threaten
• therof

• therefrom
• thence
• than
• tearoff
• talk down
• superincumbent
• still
• some
• so
• since
• significant
• sidling
• sideway
• sidewards
• sideward
• sideling
• side view
• side arm
• several
• sans
• rid
• resume
• resent
• representative
• regardless
• reduce
• reconstruct
• recite
• proscribe
• presuming
• presage
• preferment
• petrify
• per

• paternal
• past
• overpass
• overleap
• over
• ouyby
• outweigh
• outreach
• outbye
• out of
• out
• opposite
• off
• memorizer
• maternal
• make out
• lower
• letter perfect
• lengthwise
• lengthways
• leave
• lapse
• irrespective
• irregardless
• insomuch
• inly
• inasmuch as
• hurry skurry
• hurry scurry
• hereof
• headforemost
• head on
• head first
• gadarene

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-90-8