ازاله

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• آزاله

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /اِزالِه/

مصدر متعدی

ازاله

1. ازالة، نک ازالت.

   ازاله ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش اَز - آله قابل تجزیه باشد و به معنی ایل لِه کننده یا لِه شونده، بوده است.

---

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس