امردان

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• مردا، امردا، امرداد، امرتات

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /اَمرد/آن/

اسم خاص

امردان

1. نام یکی از قبایل صحرانشین متافیزیک و مهم پیش از دوران پادشاهی ماد، شاید اسکیت‌ها.
2. خصوصیات و ویژگی قبیله امردان در چند چیز بود،

۱- به زبان هند و اروپایی متکلم بودند، شاید همان آریاییان نخست هستند.

۲- در آنسوی رشته کوه البرز ساکن بودند به عبارتی جنگل‌نشین و ساحل‌نشین هم شناخته می‌شدند.

۳- مقید به آیین، بویژه آیین میترائیسم یا زرتشت بودند، و شاید نخستین قبیله گرویده به کیش زرتشت پیش از رواج آن کیش باشند .

۴- و مورد چهارم مردی و مردانگی با امردان در طول تاریخ عجین شده است.

جستارهای وابسته

• مردا، مرداد، مردان، امال، مادا، آماد، آمادا، آمارد

––––

برگردان‌ها

نویسه

• انگلیسی: amardan

• تاریخ ماد: ISBN 964-446-106-6