بخ

(بَ)

فارسی

بِخْ :(bekh) در گویش گنابادی یعنی کنار ، بغل ، نام چوبی ریشه یک گیاه که در گناباد با آن خوردنی کَف را درست میکنند.

ریشه‌شناسی

• عربی

(شب جم.)

1. زه، خوشا.

منابع

• فرهنگ لغت معین