برگ

فارسی

ریشه‌ لغت

• پهلوی

آوایش

• /بَرگ/

اسم

برگ

1. اندامی از گیاه که از جوانه‌های روی ساقه یا شاخه پدید می‌آید، بلگ. اندامی از گیاه كه هوا را تصفيه و اکسیژن توليد می‌كند.
2. واحدی برای کاغذ یا آنچه به صورت کاغذ است، ورق، ورقه.
3. توشه، آذوقه.
4. اسباب و اثاثیه زندگی.
5. میل، آرزو.
6. اسباب و سامان.

اسم

بِرگ

1. (گیتی‌شناسی): قطعه بزرگ سنگ و یخ.

مترادف‌ها

• نوا، ساز، توشه، آذوقه، توجه

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• اصفهانی: بلگ
• انگلیسی:sheet
• leaf
• تاتی: لیو
• انگلیسی: berg