بزرگ

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /بُزُرگ/

صفت

بزرگ

1. از پارسی میانه وزرک؛ دارای حجم، وسعت یا کمیت زیاد؛ مقابل کوچک.
2. دارای اهمیت و موقعیت اجتماعی؛ یا برجسته و مشهور، نمایان.
3. بالغ، بزرگسال؛ دارای سن بیشت

زبان دیگر

ریشه لغت

• ترکی

صفت

1. عنوان احترام‌آمیز برای پدر، مادر، دایی، و… .
2. رئیس، پیشوا.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: master
• big
• huge
• ایتالیایی: grande
• grosso
• imponente
• rilevante
• voluminoso
• انگلیسی: walloping
• voluminous
• vasty
• vast
• swith
• stour
• sizeable
• sizable
• numerous
• mighty
• massive
• major
• majestic
• macro
• lofty
• large
• king size
• jumbo
• immane
• headman
• gross
• great
• grave
• grand
• extra
• extensive
• enormous
• egregious

• dignified
• bulky
• big
• adult
• whacking
• upper case
• tun
• tuba
• trunk
• tome
• tankard
• supermarket
• super
• stull
• spike
• progenitor
• pontiff
• platter
• picture window
• patriarch
• paterfamilias
• oxeye
• much
• micro
• metropolis
• megalopolis
• medallion
• mausoleum
• marquee
• mansion
• manor
• major cycle
• magnify
• magnifier
• magnification
• macropterous

• macrocyte
• lump
• longbow
• limousine
• largish
• large intestine
• jeroboam
• hunk
• huge
• hosghead
• high treason
• high minded
• hierarch
• heave
• hauteur
• hamster
• hall
• gulp
• grow
• greaten
• granny
• grannie
• grandurncle
• grandsire
• grandsir
• grandpa
• grandmother
• grandma
• grandiosity
• grandiose
• grandfather
• grandame
• grandam
• grand duchess
• goodman
• godown

منابع

• فرهنگ فارسی معین
• فرهنگ بزرگ سخن