بلند
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /بُلَند/
صفت ویرایش
- دارای ارتفاع زیادتر سطح، دارای کشیدگی زیاد، دارای فاصله زیاد از زمین، دارای دامنه زیاد.
- دراز، کشیده.
- دارای ارزش، یا اهمیت یا اعتبار معنوی.
––––
برگردانها ویرایش
ترجمهها
منابع ویرایش
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین