فصل بهار

فارسی

ویرایش

ریشه‌ لغت

ویرایش
  • پهلوی

آوایش

ویرایش
  • /بَ/هار/

بهار

  1. اولین فصل سال شامل سه ماه: فروردین، اردیبهشت و خرداد.
  2. نخستین فصل سال خورشیدی. فصل ربیع است؛ یعنی بودن آفتاب در برج حمل و ثور و جوزا. فصل ربیع و آن در بلاد اقلیم چهارم و پنجم و ششم، مدت ماندن آفتاب است در حمل و ثور و جوزا و در اقلیم دوم و سوم مدت ماندن آفتاب در حوت و حمل. (غیاث )
  3. ربیع و آن بودن آفتاب در برج بره و گاو و دوپیکر باشد و آن مشهور است.
  4. گل و شکوفه‌ی هر درخت، عموماً و گل و شکوفه‌ی نارنج و سایر مرکبات.

  مصدر لازم

ویرایش
  1. در فصل بهار، با لشکر در جایی اقامت کردن.

––––

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه‌ها

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین