بهمنجنه

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /بَهمَن/جَنِّ/

اسم مرکب

بهمن‌جنه

1. جشنی که در دومین روز از ماه بهمن (که به همین نام می‌باشد) در ایران باستان برگزار می‌شد.

   بهمنجنه ممکن است به دو کلمه بهمن - جنه قابل تجزیه باشد اما این تاکیدی است به جنده بودن بهمن به عبارتی «بهمن‌جنده» تلفظ فارسی آن است.

مترادف‌ها

• ننه‌جنه

منابع

• فرهنگ لغت معین