بُستان

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• بستان، بوستان

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /بُست/آن/

اسم

بُستان

1. جمع بساتین؛ باغ، باغ میوه، بویژه مزرعه هندوانه و خربزه.

   بستان ممکن است از دو کلمه بُست - آن شکل گرفته باشد، و بُست در شاهنامه نام سرزمینی است.

منابع

• فرهنگ لغت معین