تاویل‌کردن

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /تأویل/کردَن/

مصدر فعل متعدی

تأویل‌کردن

1. تأویل.

   هیچوقت این اظهارِ مرا نمیتوانید تأویل کنید ... «سیاق‌معیشت»

مترادف‌ها

• تأویل، تأویلی، تأویل شدن، تأویل بردن، تأویل جستن، تأویل نهادن، تأویل پذیر، تأویل شناس

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن