(تَ)

فارسی

ویرایش

ریشه‌شناسی

ویرایش

مصدر متعدی

ویرایش
  1. حرام کردن، ناروا شمردن.

(اِم

  1. قطع یا محدود کردن مناسبات تجارتی و سیاسی به عنوان اقدام تنبیهی توسط یک یا چند دولت علیه کشوری که قوانین بین المللی را نقض کرده‌است: تحریم اقتصادی، تحریم سیاسی، تحریم تسلیحاتی و مانند آن.

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین
تحريم را هم ببینید.
  1. تحریم
  2. حرام کردن
  3. مجازات، یا اقدام محدودکنندهٔ اجبارآور، به منظور اطمینان از انطباق با قانون؛ به خصوص آنکه توسط چندین کشور، و یا توسط یک سازمان بین‌المللی تصویب شده‌باشد.

آوایش

ویرایش
  • [tæhɾim]، /تَحریم/

برگردان‌ها

ویرایش
ایتالیایی

sanzione

انگلیسی
prohibition