تحف

(تُ حَ)

فارسی

تُحْفَ :(tohfa) در گویش گنابادی یعنی ندید بدید ، تازه به دوران رسیده ، مغرور

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. جِ تحفه ؛ ارمغان‌ها.

منابع

• فرهنگ لغت معین