حرف زدن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /حَرف/زَدَن/

مصدر فعل لازم

حرف‌زدن

1. سخن گفتن، تولید کلمات از طریق صوت.
2. صحبت کردن، گفت‌‌گو کردن، گپ زدن، اختلاط کردن.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• آلمانی:sprechen
• انگلیسی:to speak
• ایتالیایی:parlare
• روسی:говорить
• فرانسوی:parler
• الگو:كوردی:قسەكردن
• ایتالیایی: parlare

منابع

• فرهنگ لغت معین