حرف زدن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /حَرف/زَدَن/

مصدر فعل لازم

حرف‌زدن

1. سخن گفتن، تولید کلمات از طریق صوت.
2. صحبت کردن، گفت‌‌گو کردن، گپ زدن، اختلاط کردن.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها
آلمانی:sprechen انگلیسی:to speak ایتالیایی:parlare روسی:говорить فرانسوی:parler الگو:كوردی:قسەكردن ایتالیایی: parlare

منابع

• فرهنگ لغت معین