حسن

فارسی

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [حَ/سَن]

قید

حسن

1. حسن با عنوان اسمی شناخته می‌شود ولی مفهوم باستانی آن یک اشاره یا تأکید است.

   ساختار واژه از یک نشان و یک کلمه حَ- سَن تشکیل شده است و حرف حَ علامت مثبت آری یا بله است و سَن به معنی تو یا شما است و در نتیجه مفهوم کلی کلمه حسن بله شما است.

2. حُسن، جمال، زیبایی.

ریشه‌شناسی۲

• عربی

صفت

1. زیبایی، نیکویی، خوبی.
2. نیکو، جمیل.
3. جمع: حِسان.

منابع

• فرهنگ لغت معین

––––