خانقاء

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /خانِه/قاء/

اسم

خانقاء

1. (تصوف): محل عبادت صوفی، دراویش، و پیروان مذهب الحق. دیر، مسجد، کلیسا.

ریشه شناسی۲

1. روستایی تحت همین عنوان در استان همدان.