خراب
فارسی
ویرایشریشه لغت
ویرایش- عربی
آوایش
ویرایش- /خَراب/
صفت
ویرایش
خراب
- شکسته و فرو ریخته. ویران. بدکار، روسپی.
- ویژگی وسیلهای که قادر به انجام کار مورد نظر نیست.
کهنواژه
ویرایش
- خراب ممکن است در زبان معیار باستان به صورت خِر - آب تجزیه گردد؛ و به معنی جایی که سیل یا همان آب ویرانگر تخریب نموده است.
منابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس