خشن

(خَ ش)

فارسی

ریشه‌شناسی

اوستایی
واژه خشن xaŝen این واژه در اوستایی: اَخشَئِنَ axŝaena و به واتای: زبر، درشت، زمخت بوده است. پس پارسی است و نه اربی خشم از ریشه خش میاد، نمونه های دیگر آن خشم=خش ( خشن، زمخت، اخم ) م ( پسوند نامساز، نمونه های دیگرش زخم، اخم، شخم، تخم، مهم، لخم و. . . است ) خشن=خش ( خشم، خراش ) ن ( پسوند نامساز ) خشخش خاشخاش=خشخاش خراش خشاب=خش ( خراش، خشم ) اب ( پسوند نامساز شدن، نمونه دیگرش گواب ( جواب ) ، نواب، جوراب، کباب، کتاب، دولاب، مهراب، مرداب، گوراب ( خراب ) ، سراب، تناب، نوشاب، شاداب، پرتاب، آسیاب، سیراب ) خشت=برا لبه های تیزش از ریشه خش بهریده اند خشک خَش روشنگری: در زبان پارسی سداها مهم نیستند و میتوانند بگردنند مانند: خَش، خِشخِش، خُشک و. . .

صفت

درشت، زبر.
تندخو، نامهربان.

منابع

فرهنگ لغت معین
فرهنگ واژه های اوستا

(خَ شَ)

مرغابی ای بزرگ تیره رنگ و سفید

بازی که نه سفید باشد نه سیاه.

منابع

فرهنگ لغت معین
فرهنگ واژه های اوستا

(~.)

گیاهی است از انواع بوریا که از آن جامه بافند و درویشان پوشند.

منابع

فرهنگ لغت معین
فرهنگ واژه های اوستا

برگردان‌ها

انگلیسی:brusque

ایتالیایی

صفت

صفت

انگلیسی: woolly

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=خشن&oldid=873949»